Το κυριότερο πρόβλημα που εντοπίστηκε στην Αθήνα, είναι ο δημόσιος χώρος της, το πώς αυτός οικειοποιείται και τι σημαίνει για τους κατοίκους της. Έτσι, το θέμα ολόκληρο οργανώθηκε γύρω από έναν επαναπροσδιορισμό του δημόσιου χώρου και του ρόλου που παίζει στην σύγχρονη Αθήνα. Μία πολύ σημαντική κίνηση έχει γίνει ήδη με την Ενοποίηση των Αρχαιολογικών Χώρων Αθήνας που προβλέπεται να ολοκληρωθεί τα επόμενα χρόνια. Πρόταση μας αποτελεί η εισροή αυτής της κατάστασης στο εσωτερικό του αστικού ιστού, δημιουργώντας ένα δίκτυο θεματικών διαδρομών που βασίζονται στην μνήμη, έχοντας ως σπονδυλική στήλη τον μεγάλο αρχαιολογικό περίπατο της Ε.Α.Χ.Α. Το θέμα αυτό όμως δεν βασίζεται μόνο στην ιστορική μνήμη και την σχέση πάνω - κάτω πόλης, αλλά και στην επανεμφάνιση του τόσο ιδιαίτερου φυσικού ανάγλυφου της πόλης σε μια γενικότερη τάση της εποχής, η φύση να εισέρχεται στις πόλεις.
Σε μία από αυτές τις διαδρομές, όπου ενώνουν πόλους της Ε.Α.Χ.Α. με σημεία αναφοράς στην πόλη, γίνεται η σύνδεση του αρχαιολογικού χώρου του Κεραμεικού με την Βαρβάκειο αγορά, περνώντας από υπάρχοντα ανεκμετάλλευτα κενά, καθώς και σημαντικούς δημόσιους χώρους, όπως η πλατεία Κουμουνδούρου και θεάτρου, μία από τις πιο προβληματικές περιοχές της πόλης, με σκοπό την αναβάθμιση του. Ο άξονας αυτός πλαισιώνεται από χώρους πολιτισμού (βιβλιοθήκες κ.α.) και κατοικίες νέων ανθρώπων που μελετώνται εκτενέστερα στο κομμάτι που ενώνει τον αρχαιολογικό χώρο του Κεραμεικού με τη πλατεία Κουμουνδούρου, ένα σημείο ιδιαίτερα φορτισμένο που έρχεται να αποτελέσει την βόρεια είσοδο στο χώρο του νεκροταφείου. Κύρια συνθετικά εργαλεία μας αποτελούν η ανασκαφή και η αποκάλυψη του επιπέδου της κάτω πόλης, η μεταφορά χαράξεων από την κάτω στην πάνω πόλη, καθώς και το ανάλαφρο πάτημα της κτιριακής μάζας στο επίπεδο αυτό. Ερχόμαστε να ενταχθούμε αντιστικτικά με τα ευρήματα, με μια αντίθεση έχοντας ως σκοπό όλα μαζί να αποτελέσουν μια ενότητα. Το κενό έρχεται να παίξει το ρόλο του πλήρους και να γεφυρώσει το χώρο και το χρόνο μεταξύ του αρχαίου νεκροταφείου με τη πλατεία Κουμουνδούρου και τον σύγχρονο αστικό ιστό.
No comments:
Post a Comment